برداشت همسایگان از منابع مشترک به چندین برابر رسیده

شنبه ، ۳۰ مهر ۱۳۹۰

به دلیل 5 سال ركود و عدم سرمایه‌گذاری جدی در حوزه مشترک گاز و نفتی جنوب كشور با كشورهای حوزه خلیج فارس، برداشت این كشورها از منابع مشترک به چندین برابر ایران رسیده است.

آینده : در حالی كه برخی مسئولان كشور به تبلیغ عملكرد خود و زیر سوال بردن رقبایشان مشغولند، خبر تلخی درباره اتلاف ثروت ایران در حوزه جنوبی كشور منتشر شده است كه متاسفانه واقعیت دارد.

به گزارش آینده ، بر اساس یكی از گزارش‌های تكان‌دهنده، تنها برداشت كشور قطر از حوزه گازی مشترک با ایران ۱۵ برابر برداشت ایران می‌باشد كه رقم این میزان تفاوت در برداشت، به حدود ۴۰ میلیارد دلار در سال می‌رسد.

این رقم معادل كل یارانه نقدی است كه به ۷۰میلیون ایرانی داده می‌شود و اگر تنها دولت متناسب با طرف قطری می‌توانست گاز تولید كند، از محل این درآمد یارانه نفتی ایرانیان می‌توانست دو برابر شود.

از سوی دیگر عملكرد دولت‌های قبل در حوزه نفت و گار به گونه‌ای بوده است كه تولید نفت ایران با قیمت بسیار كمتر نسبت به شرایط فعلی، یعنی حدود ۲۰ دلار در دولت هاشمی و حدود ۳۰ دلار در دولت خاتمی نسبت به حدود ۸۰ دلار در دولت احمدی‌نژاد، بیشتر از سال‌های اخیر بوده است و تولید نفت از منابع مشترک و غیرمشترک چند سال است كه به جای افزایش به طور متوالی كاهش می یابد.

اكنون برداشت كشورهای همسایه از حوزه های مشترک نفتی و گازی ایران معادل ۱۰۰ میلیارد دلار در سال است.

منبع: آفتاب

پولی که از ملت ایران به جیب همسایگان می‌رود

۱۳۸۹/۰۹/۳۰



ایران با آنکه ۱۳ میدان مستقل و ۶ میدان مشترک از ۳۵ میدان هیدروکربوری خلیج فارس یعنی سهم قابل توجهی از منابع دریایی را به خود اختصاص داده است اما بر اساس گزارشهای رسمی، کشورهای عربی همسایه ۹ برابر ایران از این میادین مشترک برداشت می کنند.

سال گذشته در حالی که وزارت نفت مشغول برگزاری سوروسات جشن یکصدمین سال کشف نفت بود همسایگان عرب ایران با سرعت بسیار در حال استفاده هرچه بیشتراز منابع نفتی مشترک خود با ایران بودند. در حالی که ایران در صحنه بین المللی مشغول بحث و جدل با کشورهای دیگر است و به یمن این بحث ها و دشمنی ها در طی سی سال گذشته مدام در حال تحریم بوده است کشورهای منطقه از ثروت ایران که در برخی میادین به صورت مشترک قرار گرفته است برداشت کرده اند.

اکنون نیزدر حالی که کارشناسان نفتی ایران مدام درباره برداشت بی رویه همسایگان ایران از ذخایر نفتی و گازی در میدان های مشترک هشدار می دهند مسوولان این کشور که اکنون از این منابع به میزان بسیار کمی برداشت می کند به جای استفاده از تمام امکانات برای جبران خسارت از دست رفتن این ثروت ملی درگیر ستیز با دنیا هستند. ستیزی که به تحریم های مختلف علیه ایران انجامیده و روند حفاری در این میدان ها را بیش از پیش کند کرده است.

وجود ۳۵ میدان مشترک نفتی و گازی در دریا و خشکی با کشورهای همسایه نشاندهنده وضعیت بحرانی پروژه ها در ایران است. ایران با کشورهای همسایه یعنی عراق، ترکمنستان، کویت، عربستان، قطر، امارات و عمان دارای مخازن اشتراکی است. حداقل ۱۶ مخزن مشترک بین ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس وجود دارد. مخازن مشترک خشکی میان ایران با کشورهای عراق و ترکمنستان نیز وجود دارد. در طول مرز مشترک ایران و عراق پنج مخزن نفتی نفت‌شهر، دهلران، پایدار غرب، آزادگان و یادآوران وجود دارد. در مرز مشترک ایران و ترکمنستان نیز میدان گازی گنبدلی قرار دارد.

در چند میدان مهم نفت و گاز، ایران با کشورهای حاشیه خلیج فارس مشترک است. میدان گازی فوق عظیم پارس جنوبی که در ادامه به میدان شمال تبدیل می‌شود، با کشور قطر مشترک است. این میدان یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین میادین گاز در دنیا است. درحالی که کشور قطر از سال ۱۹۹۱ برداشت از این مخازن را آغاز کرده و اکنون داراری ۲۰ دستگاه دکل حفاری است، ایران تنها صاحب دو دکل در این میدان بسیار مهم و مشترک است و برداشت خود را یازده سال بعد از قطر آغاز کرده است.

برای دانستن اهمیت شتاب در استفاده از ذخایر مشترک کافی ست یک لیوان پر آب را درنظر بگیرید که بین دو نفر مشترک است و هردو با نی از آن می نوشند. مشخص است که تعلل یکی سبب رسیدن سهم بیشتر به آن یکی می شود. این را بگذارید در کنار این مطلب که بسیاری از دخایر مشترک ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس منابع گازی هستند. گاز را نمی توان در زیرزمین به دو قسمت تقسیم کرد بنابراین هرطرفی که بیشتر برداشت کند، گاز موجود در سفره های زیرزمینی نیز بیشتر به همان سمت حرکت می کند و طبعا برداشت بیشتری نیز از آن صورت می گیرد.

واقعیت این است که شیوخ عرب تا کنون توانسته اند ایران را با وجود داشتن دومین ذخایر گاز و سومین ذخایر نفت در دنیا به راحتی جا بگذارند، تا آن جا که قطریها تا کنون برمبنای قیمت میلیاردها دلا ر بیشتر از ایران در میدان مشترک پارس جنوبی که بزرگترین میدان گازی دنیا محسوب می شود، برداشت کرده اند و صدالبته، این میزان افزایش برداشت در میادین کوچکتر و کم اهمیت تر بسیار بیشتر از این ارقام است که تا کنون مورد توجه مدیران نفتی کشور قرار نگرفته است.

در سویی دیگر عربستان نیز در میادین دریایی مشترک سرمایه‌گذاری زیادی انجام داده است. میدان نفتی فروزان مشترک بین ایران و عربستان است که سهم برداشت رقیب از ایران بیشتر است. کارشناسان رقم تخمینی لازم برای سرمایه‌گذاری در میادین مشترک ایران با کشورهای خلیج فارس را حدود ۶۰ میلیارد دلار برآورد کرده‌اند. شاید بهترین فرصت برای سرمایه‌گذاری در صنعت نفت و گاز و به خصوص میادین مشترک ایران، سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۷ بوده که قیمت نفت بین ۴۰دلار تا بالای ۱۴۰ دلار رسید و سیصد میلیارد دلار درآمد عاید کشور شد. اما این فرصت را احمدی نژاد و دولت نهم به ایجاد دشمنی میان خود و کشورهای دیگر گذراند و همین موضوع سبب تحریم ها و بر زمین ماندن اغلب پروژه های نفتی به ویژه در میادین مشترک شد.

از سویی کشورعراق نیز امروز ۱۱۲ میلیارد بشکه نفت و بین ۱۰ تا ۱۵ تریلیون متر مکعب ذخایر گازی دارد که بر اساس برنامه می خواهد میزان پتانسیل نفتی خود را به ۱۶۰ تا ۱۷۰ میلیارد بشکه برساند و میزان تولید خود را نیز افزایش دهد و با این وصف در صورتی که ایران برنامه های خود را در زمینه افزایش ذخایر و تولید انرژی سرعت ندهد عملا جایگاه دوم خود در اوپک را از دست خواهد داد.

این درحالی ست که شیوخ عرب در کشورهای همسایه با بهره‌گیری از سرمایه شرکت‌های بین‌المللی و انعطاف‌پذیری‌های سیاسی در گفتگوها در حال برداشت از این میادین هستند و ادامه این روند ضررهای جبران‌ناپذیری به ایران خواهد رساند.

در صورت ادامه روند فعلی قطعا زیانهای جبران ناپذیری متوجه کشور و صنعت نفت یکصد ساله ایران خواهد شد.